دلتنگی

آدم یه وقتی دلتنگ یارش میشه، ولی نمی‌تونه به زبون بیاره. نه اینکه بلد نیست یا نمی‌خواد بگه، چون نمی‌خواد بصورت توقع دیده بشه.

دلتنگی یه چیزیه که وقتی پیش میاد باید دو طرفه باشه تا به دیدار برسه. ولی وقتی دوطرفه نباشه، خیلی چیزها می‌تونه مانع از دیدار بشه. ولی این اصلا معنیش نباید به عدم تمایل اون کسی که شرایطش مساعد نیست، تعبیر بشه. یکی از مهم‌ترین بخش‌های یک رابطه‌؛ درک متقابل هست. شاید به نظرتون این توجیه باشه، ولی به نظرم من که می‌دونم عشقم داره چه روزهای سختی رو سپری می‌کنه تا به حال عادی خودش برگرده؛ باید تمام توانم رو بگذارم که با عدم مطرح کردن چیزهایی که می‌تونه براش چالش فکری درست کنه، دوست داشتنم رو در عمل نشون بدم.

جایی می‌خوندم که نوشته بود، کسی که عاشق باشه، برای عشقش اولویت می‌گذاره. یعنی اصلا مهم نیست که چقدر شلوغه و چقدر کار داره یا درگیره، ولی همیشه برای عشقش وقت داره. ولی به نظرم کسی که عاشق باشه بیشتر مراقب عشقش هست، مراقبش هست که ناراحت نشه؛ اذیت نشه؛ روح و فکر و قلبش در آرامش باشه و بتونه راحت‌تر زندگی کنه.

به نظرم مهم‌ترین کاری که هر عاشق می‌تونه بکنه تا عشقش رو خوشحال کنه فقط اینه: "کاری نکنه که ناراحتش کنه"