روز مرد

بابا که ورشکست شد من دیگه خیلی راحت می تونستم بغض یه مرد رو تشخیص بدم و هیچی توو دنیا منو به این اندازه عذاب نمیده که ببینم یه مردی در حال اذیت شدن و غذاب کشیدنه.

امروز روز مرد هست و نمی دونم چرا به پهنای صورت دارم اشک میریزم.نمیدونم چرا تجسم محمد و حس مردونگی که داره منو به گریه میندازه و نمی دونم چرا هرچی بیشتر فکر میکنم بیشتر بغض میکنم.دنیا به محمد من یه ارامش بدهکاره...محمد مدتهاس داره از دل و جوونش تلاش میکنه ‌ و این انصاف نیست که به تنها چیزی که امید داره این روزا نرسه...اما براش تلافی میکنم.یه زندگی براش میسازم که تمامش ارامش باشه براش..بهش قول میدم هرشب بوی غذا مستش کنه بهش قول میدم هرشب تا صبح بغلش کنم و صدای نفساش رو گوش کنم.بهش قول میدم به هرچی که از زنش توقع داره بهش برسه...محمد در حق من هیچ وقت بد نکرد و نمیدونم چرا یه وقتایی حس میکنم یه حالتایی از بابام رو داره...محمد برام مقدسه شدید...شدید...شدید..

نفسم یه روزی بابا میشی و دیگه جای من اون بهت تبریک میگه...

منتظر اون روزم نفسم که یه کوچولو بهت بگه بابا و من تورو پدر کنم 

ببخش که من برات اینو ارزو دارم .شاید خودت دوست نداشته باشی اما دیدن تو توو نقش بابا منو تا ابد مست میکنه..