تجربه کاری نستله...

و چه امنیتی بود امروز در کنارت و چه لذتی داشت همراهی همسرت و چه حس شوقیه وقتی مادرت به مرد زنذگی دخترش «ایمان» داره... داشتم فکر میکردم تو شدی یه گنجشک دلتنگ که فقط و فقط به یه شاخه عادت کردی و‌اون شاخه رو از دار دنیا دوست داری و می پرستیش و اون شاخه منم . با اینکه بهترین شاخه ی خیابونا و باغا منتظرتن اما میای میشینی رو شاخه ی خودم .. رو دستهای خودم...تو شدی یه مجنون برام که تمام لباسای پشت ویترین دنیا رو مناسب و‌ روی تن من میبینی..تو شدی مردی که اسم من برات قشنگ ترین اسم دنیاس...تو شبیه مرد عاشقی شدی که توو خیابون وقتی راه میری مدام به من فکر میکنی و‌حس میکنی که انگار ترکیب این رنگ شال با پوست غزل محشر میشه. و میری و با عشق اونو میخری و از صمیم قلب میخندی و مست‌میشی جوری که تمام عابرای عبوس از لبخندت شاد میشن...اگه یه روز واسه یه عارفی مثل پدرت بشینی تعریف کنی از حال عاشقیت قطعا بهت میگه نوش جونت این عشق پسرم که درست عاشق شدی.لذت ببر از ثانیه های بودنش و برات میخوند تا ساغرت پر است بنوش و بنوشان ..میدونی چرا اینو میگم ؟!چون میدونم راه عاشقیت واقعیه.....محمد اگه میوه بودی گیلاس میشدی چون میدونی من حس میکنم گیلاس میوه باغ بهشته..اگه شاعر بودی نزار قبانی..اونم مثل تو عاشق بود...اگه رنگ بودی سفید بودی ..صاف و صاف..اگه شهر بودی تهران بودی...بهشت منه این پایتخت لعنتی...اگه شی بودی گل بودی..مظهر قشنگی و زیبایی و انرژی..شایدم اسمون بودی یا بارون...شایدم دریا..نه اصلا ماه ....تو همیشه جوری نگام میکنی انگار هیچی توو دنیا جز من نیست..میدونی چهقدر ترس داره این نگاهت؟!اخه هیچ کس تا حالا نبوده نگاهش این شکلی باشه.تو متفاوت ترین نگاه عالم رو داری.پریشونی نگاهت روی من قشنگه..دنیام بی تو‌گندترینه..دنیام باهات عوض شده هااااا...یه روزی رو بلند ترین تپه شهر  میایستم و با بلند ترین صدای دنیا فریاد میزنم خورشید توو شهر شما نیست.خورشید توو خونه ی منه همونیه که صبح به صبح با بوسه ایی که هزار پرنده رو بیدار میکنه گونه هامو نوازش میکنه برام چای دم‌میکنه و‌توو گل دامن پیرهنم گم‌میشه میدونی چیه اصلا خدا در خانه ی من است ..حی علی العشق

انگشتر الماس و كفشاي رنگي رنگيواس...